W parkach, na łąkach  i w ogrodach

W piżamie drzwiami i przez okno

W piżamie z wielkim trzecim okiem,

z bańką mleka ,z białym wąsem

przed siebie pewnie i bez lęku

łaskocząc ziemię bosą stopą

była żywicą ,życia sokiem.

Niewinna lekkość duszy

W Harmonii czysty dźwięk

W orkiestrze ciał niebieskich

Nikt nie był tylko instrumentem

Meblem, widelcem czy talerzem

Lecz istotą sensu, samym sensem

Pewnością że jest się kimś więcej.

Zapachy jakie dobrze znała

W gałęziach ściętych głów

Gdzieś się zgubiły,  zapomniała

Do snu co noc jak układała

Jak koty darła z wiatrem co dzień

I myśli złe topiła w studni

Już zapomniała, nie pamięta.

Czy jeszcze jesteś gdzieś dziewczyno

O fioletowych ciepłych dłoniach

Z Głową W malinach  w winogronach,

Czy jeszcze ktoś pamięta o nas.